Η μετακίνηση για το σχολείο γίνεται περιπέτεια.. Και ταλαιπωρία όχι μόνο για τους ελάχιστους μαθητές αλλά και για τις οικογένειές τους.
Μπορεί τα λόγια για στήριξη των ορεινών περιοχών και των χωριών να περισσεύουν όμως έρχεται η πραγματικότητα για να αναδείξει ότι η καθημερινότητα δεν είναι… ιστορίες επιτυχίας σε αθηναϊκά μέσα αλλά δύσκολη, απαιτητική και ορισμένες φορές αβάσταχτη.
Το Καβαλάρι είναι ένα από τα χωριά του Ζαγορίου. Μένουν με τις οικογένειές τους τρεις μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Μετακινούνται καθημερινά για το Γυμνάσιο και το Λύκειο της Χρυσοβίτσας που είναι τα πλησιέστερα στο χωριό.
Είκοσι με 25 χιλιόμετρα η απόσταση για να πάνε κι άλλα τόσα για να γυρίσουν…
Μέχρι στιγμής λύση για την μετακίνηση των παιδιών αυτών δεν έχει δοθεί. Το μαθητικό δρομολόγιο δεν προσέλκυσε κανένα ενδιαφέρον από επαγγελματία με αποτέλεσμα οι γονείς να μετακινούν μόνοι τους τα παιδιά με ότι αυτό συνεπάγεται..
Με έξοδα, με ταλαιπωρία, με ανατροπή των καθημερινών υποχρεώσεών τους για να μπορέσουν να πάνε και να έρθουν στη Χρυοσβίτσα, πρωί και μεσημέρι..
Η κατάσταση δεν μπορεί να διατηρηθεί ίδια για όλη την σχολική χρονιά και ελπίζουν να βρεθεί λύση..
Αν η λύση αυτή δεν δοθεί τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα και για τα παιδιά και για τις οικογένειές τους..